Jogjakarta - fietstocht (Prambanan, Paleis)

Vandaag weer vroeg uit de veren: ontbijt om 06.15 uur want om 07.00 uur zou de bus vertrekken om ons naar een plek te brengen waar onze fietsen klaar staan.

Al fietsend ontdekken we het achterland van Yogyakarta. We zien mooie rijstvelden en maken een stop bij een steenbakkerij. Onvoorstelbaar hoeveel handarbeid dit is en hoe bewerkelijk. Zittend op hun hurken wordt een mal gevuld met klei. Vervolgens wordt deze omgeschud en laten ze de rij van 5 bakstenen onder een zeil een paar dagen drogen in de zon. Dan worden deze binnen opgestapeld en gooit men er afvalvelletjes van de rijst bij en stoken dit aan om ze te bakken. Daarna moeten ze allemaal weer omgedraaid worden om de andere helft van de steen ook te bakken en dan zijn ze pas klaar voor de consument. Per dag maakt 1 persoon 500 stenen. 1000 stenen worden verkocht voor €60,-. Reken zelf maar uit wat ze per uur verdienen.....

Een van onze medereizigers werd onderweg niet goed, hij had veel last van diarree en buikkrampen. Na een toiletbezoek ging het wel weer iets beter dacht hij, maar bij de volgende stop op een lokale markt werd het toch weer erger en daarom werd er even lokale hulp ingeschakeld zodat Paul en zijn vrouw achterop een brommer teruggebracht werden naar het hotel.

Onze fietstocht eindigt met een bezoek aan het allergrootste Hindoe-Javaanse tempelcomplex in Indonesië de Prambanan.
Prambanan betekent: "veel priesters". In de reliëfs worden ze afgebeeld met een lange baard. De Tempels zijn ongeveer 850 na Christus gebouwd. Deze attractie is zeer druk bezocht want staat ook op de erfgoedlijst van Unesco. We lopen rond om alles te bekijken, maar het is echt te warm.

Wat kan er toch veel ondernomen worden als de dag zo vroeg begint!
Want terwijl ik dit schrijf zitten we alweer in de bus onderweg naar een bezoek aan het Paleis van de Sultan. Althans dat dachten we....totdat we opeens stopten en over moesten stappen op brommers die voor ons klaar stonden. Er werden mondkapjes uitgereikt voor 't geval je niet tegen de smog kon. We moesten voor in zo'n bakje gaan zitten, zonder beveiliging terwijl de mannen die de brommers besturen zelf wel een helm op hebben. Dit mondkapje kwam trouwens wel heel goed van pas want wat kwam er een stank uit de uitlaten zeg!
Ze hadden ons misschien beter rechtstreeks met de bus naar het Paleis van de Sultan kunnen brengen i.p.v. met deze brommers.

Aangekomen bij het Paleis zaten we in de hitte te wachten op onze gids. Het duurde even voordat hij tevoorschijn kwam. Wederom een goede uitleg gekregen in het Nederlands over het onderkomen van Sultan HB de 10de. De huidige Sultan woont er nog steeds en aan de stand van een vlag weet je of hij wel/niet thuis is.
Onze gids wist echt vanalles te vertellen en eindigde meestal met een grapje maar het duurde allemaal net wat te lang. Het was in elke ruimte die we bezochten snikheet. Iedereen had het warm, we waren moe en dus ook helemaal niet meer geïnteresseerd. Tevens stikte iedereen van de honger want het was inmiddels 14.00 uur terwijl wij al om 05.45 uur ontbeten hadden!

Uiteindelijk werden we naar onze lunch locatie gebracht achter het Paleis, maar op de een of andere manier had ik helemaal geen honger meer en kon niets naar binnen krijgen. Daarom had ik besloten om maar naar mijn lichaam te luisteren en de lunch over te slaan.
Het zal wel een combinatie geweest zijn van de hitte en de te late lunch. Ook Gertie had dit probleem alleen had zij er ook nog diarree bij gekregen.
Toen we te horen kregen dat er na de lunch nog 3 dingen op het programma stonden zijn Gertie en Rick en nog een paar andere mensen in de taxi gestapt en teruggereden naar het hotel.

Wij kregen nog een bezoek aan een winkeltje met handgemaakte leren tassen, riemen etc. En nog een bezoek aan een winkel waar ze allerlei spullen verkopen van Batik. Deze keer niet handgemaakt maar machinaal. De laatste activiteit werd geschrapt want iedereen was veel te moe. Zoveel activiteiten op een dag bevordert ook niet echt de verkoop....

Na terugkomst in het hotel hoorden we dat Gertie flink aan de diarree was en dat ze ook heeft moeten braken. We hoorden van Valentino dat er nog iemand uit onze groep flink ziek was en in bed lag met koorts, daar later op de avond zelfs de dokter nog bij geweest.

‘s Avonds met z’n 5-en gegeten in het Chinees restaurant van het hotel. Nog steeds geen honger dus heb ik het bij een klein beetje witte rijst gehouden. De rest had voortreffelijk gegeten!
Na het eten met z'n allen nog een biertje (Bintang) gedronken in de bar waar op zaterdagavond live muziek was. We waren de enige gasten in de bar!
Na 1 drankje toch maar weer op tijd naar bed gegaan want we moesten om 05.00 uur op..... we werden om 05.45 uur opgehaald om de trein te halen naar Batu.